تنوع غذایی و نحوه ایجاد آن برای کودک چگونه است؟

مواد آردي را برای تنوع غذایی از سن دو و نیم تا سه ماهگی وارد ترکیب غذایی کودک کنید. براي این کار ، مقدار مصرف این مواد می بایستی خیلی کم و طبق توصیه پزشک باشد.استفاده بیش از حد از این مواد ، با این تصور که کودک به راحتی بخوابد ، عقیده ي غلطی است ، زیرا تناوب خواب شبانه و روزانه کودک از دو ماهگی به بعد مشخص می شود.تنوع غذایی را براي بیشتر کودکان می توان از دو و نیم تا سه ماهگی شروع کرد.پیشنهاد مزه هاي متفاوت را نیز می توانید به این ترتیب شروع کنید.

مزه طعم نمک:انواع سبزي

مزه شیرین:انواع کمپوت

با دادن مواد داراي مزه هاي مختلف (انواع سوپ سبزي و کمپوت) متوجه خواهید شد که کودک کدام یک از مزه ها را بردیگري ترجیح می دهد و یا اصولاً به هیچ یک رغبتی نشان نداده و فقط به خوردن شیر قناعت می کند. وارد کردن مواد غذایی جدید به جیره روزانه کودک می بایستی بسیار با احتیاط و به طورتدریجی انجام گیرد و با میل و رغبت کودک تطبیق کند.از شدت مکیدن سرشیشه و تداومی که در خوردن نشان می دهد،می توانید درك کنید که ماده غذایی جدید را خیلی زیاد ، خیلی کم ، و یا اصلاً دوست ندارد. کودك در صورت عدم علاقه به خوردن هر ماده غذایی ، با تغییر قیافه از مکیدن خودداري می کند و میل دارد که از شیر تغذیه کند.

گاهی پیش می آید که کودك براي اولین بار از خوردن غذایی خودداري کرده ، ولی بعدها با علاقه فراوانی آن را بخورد و حتی پس از اتمام شدن غذا،دلخوري خود را با گریه نشان دهد.عده اي از کودکان به طعم و مزه هاي جدید علاقه اي نشان نداده و ترجیح می دهند که فقط از شیر تغذیه کنند.این نوع برخورد کودک با غذاها و بی میلی او اهمیت زیادي ندارد چرا که به این ترتیب نمایی از شخصیت او را کشف می کنید؛نه تنها سلیقه او بلکه خصوصیاتش را از طرز برخوردي که در رد و یا قبول پیشنهاد شما از خود نشان می دهد،خواهید شناخت.هرگز در مورد غذا به کودك اصرار نکنید،هرگز، هرگز.درچنین مواقعی با پزشک مشورت کرده و توصیه هاي او را در تنوع غذایی به کار بگیرید.

عده اي از کودکان غذاهاي پیشنهادي را تا چند روز و حتی چند هفته قبول می کنند،ولی بعداً حالتی از بی میلی و یا اکراه از خود نشان می دهند و با واکنشی مثل گریه،شیون و رها کردن شیشه،عدم رضایت خود را از سوپ هاي تکراري هر روزه نشان می دهند.این موضوع خیلی ساده است؛غذاي یکنواخت و مکرر خوش آیند هیچ کس نیست.به واکنش بزرگترها در برابر غذاهاي تکراري توجه کنید و به کودک حق بدهید که اظهار نارضایتی کند.

وقتی کودک به خوردن سوپ،کمپوت و غذاهایی عادت کرد که با شیر تهیه نمی شوند،به تدریج از تناوب و تنوع غذایی خانواده پیروي می کند. صبح ها پس از بیدار شدن شیر می خورد،موقع ناهار سوپ (باشیشه و سرپستانک و یا قاشق) می خورد و غذایی با یک دسر کامل میشود. ساعت چهار بعد از ظهر عصرانه اي با مقداري شیر و شب نیز سوپی غلیظ و پر انرژي می خورد.

اکنون،کودک پنج یا شش ماهه است.در این دوره ، باید در تهیه غذاي کودک دقت و ظرافت خاصی داشت.نباید یک نوع سوپ را به طور پی در پی به او خوراند.از مصرف غذاهاي مانده باید خودداري کرد. سوپ هایی که تا به حال می خورده سبز رنگ بوده اند،اما از این به بعد باید غذاهاي او با رنگ هاي متنوع تري تهیه شوند و مزه شان نیز متفاوت باشد. مثلاً می توانید پوره لوبیا سبز را با کدو حلوایی مخلوط کرده و براي کاستن مزه تند آن قدري سیب زمینی اضافه کنید.پس از شناختن سلیقه کودک ، می توانید مخلوط دو ماده غذایی یا بیشتر را به او بدهید.

در سنین حدود شش ماهگی،کودک تقریباً با انواع غذاها آشناست.درهفت ماهگی،می توان گل کلم،کلم،سس بشامل و شکلات را وارد فهرست غذایی او کرد.

همیشه به یاد داشته باشید که تنوع غذایی و ساعات دلپذیري که صرف خوردن غذا می شود،براي همه خوش آیند و خوب است. بنابراین سعی کنید ساعات صرف غذا،به لحظاتی لذت بخش و دلپذیر براي کودک مبدل شود.براي نیل به این هدف،باید تمام عوامل تشکیل دهنده یک وعده غذاي گوارا و دلپذیر به کار گرفته شوند؛تنوع،رنگ هاي زیبا،مزه هاي خوب،خوش رویی، خنده… و غیره.

گاهی اوقات کودک مریض می شود ، مثلاً تب می کند ، سرما می خورد ، اسهال می گیرد و یا دندان در می آورد. در چنین مواقعی ، کودك نیز مانند بزرگسالان اشتهایی به خوردن غذا ندارد و خوردن غذاهاي گوشتی (مرغ، گوشت گرم وغیره) و یا غذاهاي دیگر براي او نامطبوع است پس ایجاد تنوع غذایی لزوم چندانی ندارد.

 او پس از گذشت چند روز و بهبودي کامل ، دوباره میل خود را به دست می آورد و تغذیه اش طبیعی می شود.کودک تا سنین هشت و نه ماهگی ، درخوردن غذاهاي گوناگون پیشرفت زیادي می کند.او در این سن می تواند بنشیند، حرکت کند و کمتر بخوابد.او غذاهاي اصلی را با قاشق می خورد.و زمانی که سرگرم خوردن غذاها هستید،در کنار شما و با حرکات و ژست هاي خاص سعی می کند چیزي را از سفره بردارد و یا با زدن قاشق بر روي میز خود را سرگرم می کنداو با علاقه زیاد،غذا خوردن پدر،مادر و خواهران و برادران خود را تماشا می کند و گاهی غذایی را با دست نشان می دهد. آنچه که او می خواهد به او بدهید، تنوع غذایی ایجاد کنید و مطمئن باشید که مقدار زیادي نخواهد خورد.

چنین برخوردي با او باعث می شود خود را هنگام صرف غذا،همراه افراد خانواده حس کند.وقتی او علاقه خود را مثلاً به سیب زمینی سرخ کرده، لوبیا سبز،تکه هاي گوشت،املت،پنیر و غیره نشان می دهد، موقعیتی است که بتوانید به انتخاب و سلیقه او پی ببرید و مزه هایی را که دوست دارد، بشناسید.حضور او بر سر میز غذا ، رابطه او را با سایر افراد خانواده عمیق تر می کند.اگرچه همیشه می توان رابطه اي خاص با کودك برقرار کرد، ولی ساعات صرف غذا که همه افراد خانواده دور هم جمع می شوند،از نظر ارتباطی ارزش زیادي دارند.

در طول سه ماهه چهارم،کودک کم کم می تواند غذاهایی را بخورد که سایر افراد خانواده می خورند.تصور نکنید که غذاهاي او همیشه باید به صورت پوره درآید. حتی وقتی که دندان هایش کامل نشده اند،می توانید غذاها را با چنگال له کرده و به او بدهید.به این ترتیب عادت می کند غذا را بجود و شما نیز از آشپزي جداگانه براي او خلاص می شوید.

زمان می گذرد و کودک به یک سالگی می رسد. حالا دیگر شروع به راه رفتن می کند،با غذاي خانواده آشنا شده و می تواند میز غذا را با دیگران همراهی کند.بعضی از کودکان به غذاي خانوادگی علاقه اي نشان نمی دهند و هنوز هم می خواهند شیر بخورند.این امر اهمیت خاصی ندارد و اغلب پزشکان معتقدند که کودك می تواند تا یک سالگی از شیر تغذیه کند.بنابراین به کودکان علاقه مند به شیر نباید به اصرار غذاي دیگري داد.میل و رغبت کودکان ازنه تا دوازده ماهگی براي مصرف غذاهاي دیگر بیشتر می شود و کودك سعی می کند از پدر و مادرش تقلید کند.او در شروع،مقدار کمی مزه می کند و درصورت مطلوب بودن غذا با ذائقه اش ، مقدار بیشتري می خورد ، ولی با این وجود حاضر به رها کردن شیشه شیر خود نیست. در طول سال دوم ، کودک بر حسب علاقه اش به خوردن بعضی از غذاها ، به آسانی شیشه شیر را رها می کند که البته این امر ارتباط زیادي با نوع علاقمندي و روند زندگی او دارد.